Komisja Europejska promuje współpracę pomiędzy uczelniami, uznając jej znaczenie dla podnoszenia poziomu kształcenia - tak z myślą o studentach, jak i instytucjach szkolnictwa wyzszego - a dominującym elementem tej współpracy są wyjazdy studentów na studia zagraniczne. Realizacja Programu Erasmus dowiodła, że studia za granicą mogą być szczególnie cennym doświadczeniem, ponieważ sż one nie tylko najlepszą drogą do poznania innych krajów, języków, kultur i poglądów, ale mają również coraz większy wpływ na przebieg kariery naukowej i zawodowej.
Uznawanie okresu studiów odbywanych za granicą i dyplomów uczelni zagranicznych jest niezbędnym warunkiem stworzenia "Europy bez granic" w sferze kształcenia i szkolenia, w której studenci i nauczyciele mogliby poruszać się bez żadnych przeszkód. W tym właśnie celu opracowany został - jako projekt pilotażowy w ramach Programu Erasmus - tzw. Europejski System Transferu Punktów (European Credit Transfer System, dalej zwany w skrócie ECTS), mający przyczynić się do udoskonalenia procedur i szerszego uznawania studiów odbywanych za granicą. Ocena ECTS dokonana przez niezależnych ekspertów wykazała, że oferuje on w tym zakresie duże możliwości i Komisja Europejska zdecydowała się włączyć ECTS do Programu Socrates. Tak więc po zamknięciu fazy pilotażowej, która miała ograniczony zasięg, ECTS będzie obecnie stosowany w znacznie szerszym zakresie jako element tzw. "wymiaru europejskiego" w szkolnictwie wyższym.
ECTS pozwala w sposób jasny przedstawić zasady odbywania i zaliczania studiów, przyczyniając się tym samym do budowania "pomostów" między współpracującymi uczelniami i rozszerzenia oferty edukacyjnej dla studentów. System ten ułatwia instytucjom uznawanie osiągnięć studentów w nauce, posługuje się bowiem powszechnie zrozumiałymi "miernikami" - punktami i stopniami - a także umożliwia "przekładanie" czy właściwą interpretację zasad obowiązujących w systemach szkolnictwa wyższego innych krajów.
Podstawą systemu ECTS są trzy następujące elementy "rdzeniowe": informacja (o programie zajęć i osiagnięciach studenta w nauce), porozumienie o programie zajęć (pomiędzy współpracującymi uczelniami i studentem) oraz stosowanie punktów ECTS (określających "ilość" pracy, jaką musi wykonać student, aby uzyskać zaliczenie).